Koniczyna biała = wysokobiałkowa pasza i poprawa jakości gleby

Podobnie jak koniczyna czerwona, koniczyna biała należy do tzw. roślin pastewnych i jest bardzo popularna ze względu na wysoką zawartość białka. Dodatkowo poprawia jakość gleby, ponieważ bakterie brodawkowe na jej korzeniach wiążą azot i uwalniają go do ziemi. Korzystają z tego zwłaszcza rośliny rosnące później w tym samym miejscu. Koniczyna biała pochodzi z obszarów Europy, Azji i północnej Afryki, ale obecnie jest uprawiana w wielu rejonach świata w strefie klimatu umiarkowanego.

Wszystko o siewie, czyli jak prawidłowo zasiać białą koniczynę

W przeciwieństwie do koniczyny czerwonej biała nie stawia tak wielu wymagań względem doboru stanowiska. Wystarczy zadbać o to, aby gleba nie była zbyt sucha, jednocześnie unikając zastoisk wodnych. Wartość pH powinna być możliwie wysoka, powyżej 5,5. Najlepiej nadają się gleby bogate w próchnicę, wilgotne i ciężkie, w przypadku których siew można wykonywać od marca do sierpnia, na głębokość 1 cm do 2 cm. Należy pamiętać, aby gleba była dobrze rozdrobniona, ponieważ nasiona mają dość mały rozmiar. Norma wysiewu to 8 do 12 kg na hektar.

Dodatkowym atutem jest względnie wysoka wilgotność powietrza na stanowisku koniczyny białej. Rośliny kiełkują przy temperaturze 3°C, ale przymrozki mogą szkodzić koniczynie białej, dlatego siew najlepiej jest wykonać dopiero w okresie, w którym przymrozki co do zasady już nie występują. Niejednokrotnie koniczyna stanowi komponent gotowych mieszanek traw. Koniczyna biała świetnie sprawdza się również jako podsiew do zbóż. Ważne jest, aby w takim wypadku koniczynę siać ukośnie do uprawy głównej.

Wysokie plony w prostych krokach

Wiosną należy przeprowadzić jednorazowe nawożenie azotem, w dawce ok. 30 kg na hektar, później koniczyna zadba o siebie już sama. Należy jednak wziąć pod uwagę, że koniczyna, ze względu na wiązanie azotu za pomocą bakterii brodawkowych, ma wysokie zapotrzebowanie na fosfor i potas. Dlatego zaleca się stosowanie odpowiednich nawozów. W przypadku koniczyny białej, w odróżnieniu od lucerny i koniczyny czerwonej, możliwe jest nawożenie obornikiem.

Koniczyna biała jest uprawą wieloletnią, a więc mrozoodporną i może być użytkowana przez kilka sezonów. Warunkiem prawidłowego rozwoju przy ponownej uprawie koniczyny białej na danym stanowisku jest zachowanie co najmniej 5 lat przerwy między kolejnymi zasiewami.

Dużym atutem koniczyny białej jest jej wysoka odporność na przegryzanie i udeptywanie. Jednak do dobrego wzrostu potrzebuje dużo światła. Z tego powodu dobrze jest ścinać ją do 4 razy w ciągu sezonu wegetacyjnego. Przy szczególnie dobrych warunkach i wystarczającym zaopatrzeniu w wodę można uzyskać nawet do 6 pokosów.

Koniczynę białą można ścinać bardzo nisko. Już około 2 miesiące po siewie należy wykonać pierwsze koszenie. W przypadku uprawy koniczyny w mieszance z innymi trawami dobrze jest unikać bardzo niskiego cięcia, ponieważ może ono mieć negatywny wpływ na odrastanie innych gatunków.

Pasza wysokiej jakości i dobra gleba

Korzyści z pozytywnych cech koniczyny białej są podwójne – w czasie uprawy i po jej zakończeniu. Uprawa koniczyny białej na nawóz zielony na trwałe poprawia stan gleby. Roślina nie tylko dostarcza azotu, ale także doskonale rozluźnia glebę ze względu głęboki system korzeniowy.

Ponadto koniczyna biała imponuje doskonałą jakością paszy i służy jako źródło białka. W suchej masie ta odmiana koniczyny zawiera od 18% do 22% białka. Dodatkowo, moment koszenia tylko minimalnie może wpływać na jakość paszy, a tym samym uprawa pod tym względem nie jest wymagająca.

Najważniejsze informacje w pigułce

Gdzie rośnie koniczyna biała?

Koniczyna biała rośnie głównie w strefie klimatu umiarkowanego. Preferuje bogate w próchnicę, wilgotne i ciężkie gleby, a także relatywnie wysoką wilgotność powietrza.

Kiedy można siać koniczynę białą?

Koniczyna biała może być siana od marca do sierpnia.

Jak długo kwitnie koniczyna biała i kiedy przypada okres jej kwitnienia?

Koniczyna biała kwitnie od maja do października.

Jak rozmnaża się koniczyna biała?

Koniczyna biała rozmnaża się wegetatywnie poprzez pędy pełzające. Jej łodygi płożą się po ziemi, rozrastają promieniście do 45 cm i zakorzeniają w miejscach węzłów, dając początek nowym roślinom.